Jak to było do przewidzenia, w wyroku z 19 grudnia 2012, C 325/11, Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS) orzekł, że regulacja z art. 1135 [5] K.p.c. dopuszczająca pozostawienie w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia pism sądowych przeznaczonych dla strony mającej miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu w innym państwie jest niezgodna z prawem europejskim. I to nawet w przypadku, gdy osoba ta nie wskazała pełnomocnika do doręczeń mieszkającego w Polsce.
Wszystko zaczęło się, gdy niemieckie małżeństwo pozwało o zapłatę przed polskim sądem parę Polaków. Wraz z odpowiedzią na pozew Sąd pouczył ich o obowiązku wyznaczenia pełnomocnika do doręczeń, pod rygorem pozostawiania dalszych pism procesowych w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, wszystko zgodnie z polskim prawem. Powodowie nie wskazali jednak takiego pełnomocnika. Nie wyznaczyli również pełnomocnika procesowego. Przez to kolejne pisma kierowane do nich (m.in. wezwanie na rozprawę) pozostawiane były w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Co oczywiste, powodowie nie stawili się na posiedzeniu, na którym przeprowadzono dowody i wydano wyrok oddalający ich powództwo. Dalej wyrok uprawomocnił się na skutek jego niezaskarżenia przez którąkolwiek ze stron.
Niemcy nie dali jednak za wygraną. We wniosku o wznowienie postępowania wskazali, że instytucja pełnomocnika do doręczeń nie jest zgodna z prawem unijnym i zażądali uchylenia wyroku. Ostatecznie, Sąd Rejonowy w Koszalinie zdecydował się wystąpić do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z tzw. pytaniem prejudycjalnym. Chciał się dowiedzieć, czy art. 1135 [5] K.p.c. jest zgodny z prawem wspólnotowym. Jak orzekł ETS - nie jest. Naruszając reguły doręczeń określone Rozporządzeniem nr 1393/2007, narusza on prawo do obrony przed sądem.
Kontakt
ul. Małopolska 11/3
81-813 Sopot
ul. Krakowskie Przedmieście 13
00-071 Warszawa
Tel: +48 58 712 85 45
